گلی که فرهاد مجیدی در بازی با پیکان به ثمر رسید،شاید بتوان گفت:شبیه آن موقعیتی بود که در برابر پرسپولیس بدستش آمد  و متاسفانه به ثمر نرسید.
در هر دو بازی فرهاد مجیدی از روی سانتر از جناحین و اشتباه گلرهای حریف صاحب موقعیت مناسبی شد که در بازی با پرسپولیس با بدشانسی محض ضربه اش راهی به دروازه پیدا نکرد،اما در دیدار با پیکان توانست با کمی بخت و اقبال بیشتر توپ را به تور دروازه خودرو سازان برساند.
هواداران استقلال بعداز به ثمر رسیدن این گل یاد آن موقعیت بازی با پرسپولیس افتادن و افسوس از دست رفتن آن را دوباره در بازی با پیکان با دیدن گلزنی فرهاد بیشتر خوردند.
ای کاش آتش بازی فرهاد از بازی قبل و مقابل دربی آغاز میشد.آنوقت چه لذتی داشت صدا کردن نام فرهاد مجیدی در دیدار بعد از دربی مقابل پیکان قزوین!
نکته: هوشنگ نصیرزاده گلی که مجیدی در بازی با پیکان به ثمر رسانده را به دلیل خطای فرهاد بر روی دروازه بان پیکان بخاطر در آوردن مالکیت توپ از دستان وی خطا دانسته است!

خیلی ها از نوع بازی استقلال مقابل پرسپولیس و اندیشه های تاکتیکی قلعه نویی انتقاداتی کردند که الحق و انصاف بیشتر آنها درست بود و خود بنده هم نسبت به  بعضی از این موارد موافق بودم و انتقادی هم از بازی تیم در مقابل پرسپولیس داشتم.
اما وقتی از احساسات و تعصبات خود کمی فاصله می گیریم و از جوی که در دربی وجود داشت دور میشویم و به منطق فوتبالی خود رجوع می کنیم،نه تنها به آن اظهار نظر قلعه نویی در نشست خبری پایان بازی که عنوان کرد به کسب همین یک امتیاز قانع بوده و بابت اینکه تیمش گلی نخورده و صدر جدول را حفظ کرده،راضی می باشد،بیشتر ایمان می آوریم.
ببینید در فصل قبل استقلال در دربی دور رفت با پرویز مظلومی به یک برد دست پیدا کرد و در بازی  برگشت آن اتفاق کذایی افتاد و بازی برده را در عرض ده دقیقه واگذار کرد!
خب اگر پرویز مظلومی توانسته بود فقط یک امتیاز از دربی برگشت کسب کند،چه اتفاقی می افتاد!؟
فقط با تفاضل گل قهرمانی را از دست داده بود که فکر می کنم اگر در بازی آخر استقلال با نفت تهران که اتفاقا بازی پرگلی بود،فقط یک گل اضافه تر میزد و با توجه به تساوی در دربی و به طبع آن کم شدن یکی از گلهای دریافتی،استقلال قهرمان لیگ برتر شده بود.
پس گرفتن این تک امتیازها از بازیهای مهمی چون شهرآورد پایتخت علاوه بر اینکه اعتماد بنفس تیمی را در صدر جدول بالاتر می برد،در انتهای لیگ نیز می تواند این چنین به کار بیاید.

عکسهای دربی جمعه را که نگاه میکردم، کلی افسوس خوردم که چرا برای دیدن همچین بازی کسل کننده ای چند ساعتی وقت گذاشتم!همچنین وقتی چند عکس مربوط به انداختن نارنجک توسط قرمزها به زمین را مشاهده کردم بیشتر از قبل بابت حضور در ورزشگاه با توجه به مشکلات شخصی بسیاری که داشتم،افسوس خوردم!منتهی این نارنجکهای که به زمین مسابقه زده شد تنها حسنی که داشت فعال کردن یه حس نوستالوژی خاص از دربی های قدیمی بود که یادآوری آن دوران سخت اما خوش را برای من تداعی می کرد.
شاید بیش از یک دهه هست که در استادیوم آزادی نارنجکی زده نمیشد.یادم میاد 10،12 سال قبل وقتی از اوایا صبح به استادیوم می رفتیم و منتظر شروع بازی میشدیم در این مدت زمانی که زیر آفتاب و یا بعضا سرمای زمستان منتظر آغاز بازی میشدیم،این پرتاب نارنجکهای هواداران دو تیم بود که کمی ما را سر وجد می آورد!کری و کل کل در این کار هم وجود داشت.یعنی تا یک نارنجک باصدای بلند در ورزشگاه از طرف طرفداران دو تیم زده میشد،منتظر بودیم تا طرفداران مقابل برای رو کم کنی یک نارنجک با صدای مهیب تر و با دود بیشتری به پیست دو میدانی ورزشگاه بیاندازد.که همیشه هم به این صورت بود و با ترکیدن آنها طرفداران آنها با دست و سوت زدن آنرا تشویق می کردند.گذشته از اینکه کار درست و اصولی نبود،اما برای ما هواداران که باید 10 تا 12 ساعت بدون هیچ سرگرمی منتظر بازی میشدیم،خیلی هم جذاب بود.آن موقع موبایل نداشتیم که اس ام اس بازی کنیم و یا باهاش بیایم تو فیسبوک و خودمون رو مشغول کنیم.نهایت زرنگ بودیم یک روزنامه ورزشی یا غیر ورزشی که جدول هم داشت را با خودمون در حالی که آنرا جوری در زیر لباسهایمان پنهان می کردیم که برای در آوردنش یک ساعتی باید وقت می گذاشتیم،از سرگرمی های اون موقع ما میشد!
با این وجود بازهم دوست دارم به همان فضا و جوی که در دربی های آن سال ها بود برگردم و برای بازیکنانی چون جواد زرینچه،صادق ورمرزیار، محمود فکری،علی منصوریان و یا همین فرهاد مجیدی خودمون که اون موقع ها جوانتر بود این همه وقت میگذاشتم تا بازیهایشان را مقابل رقیب سنتی تیممان ببینم و برایشان هورا بکشم .

 مدیرعامل پرسپولیس درمورد داوری در دربی این چنین اظهار نظر کردند:این چه بلایی است که بر سر پرسپولیس می‌آورند، بنده به عنوان مدیر عامل باشگاه چه پاسخی باید به 30 میلیون هوادار بدهم. برای آقایان متاسفم، من دیگر به خیلی از مسائل اعتماد ندارم. شما ببینید امسال اشتباهات داوری علیه پرسپولیس کار را به کجا رسانده است. در همین هفت دیداری که یحیی گل محمدی سرمربی تیم بوده، این پنجمین پنالتی است که به نفع پرسپولیس نمی‌گیرند.
رویانیان خاطرنشان کرد: زمان ژوزه هم از این اتفاقات رخ می‌داد. بخاطر دارم کارشناسان داوری گفته بودند؛ سه پنالتی پرسپولیس در بازی با سایپا نادیده گرفته شده است. شما ببینید که در فصل جاری اشتباهات داوری به نفع یک تیم خاص تا چه حد بوده و اشتباهات داوری به ضرر پرسپولیس تا چه اندازه. آن وقت خیلی چیزها دستگیرتان می‌شود. در این دو، سه سال و به ویژه در دو بازی رفت و برگشت پرسپولیس و استقلال در فصل جاری، مثل آب خوردن پرسپولیس را از پیروزی در دربی محروم کردند.
محمد رویانیان در ادامه گفت: آقایان با پرسپولیس و هوادارانش چه می‌کنید؟! چرا باید در دو دربی امسال پرسپولیس را از رسیدن به حقش محروم کنند؟! باز هم تاکید می‌کنم که سازمان لیگ و کمیته داوران باید پاسخگوی 30 میلیون هوادار پرسپولیس باشند و اعتراف به اینکه پنالتی پرسپولیس گرفته نشده نیز دردی را دوا نمی‌کند. اینها واقعیت‌هایی است که در دل تاریخ می‌ماند و مردم قضاوت می‌کنند که در دو، سه سال متوالی و بویژه در بازی‌های امسال اشتباهات داوری در دربی چگونه به ضرر پرسپولیس و به نفع تیم رقیب بوده است.

اگر صحنه بعد از رسیدن توپ به محمد نوری پنالتی باشد،پس این حرکت انصاری فرد قبل از رساندن توپ به نوری یک کارت قرمز مستقیم داشت!

حالا که چند ساعت بیشتر به شروع دربی 76 نمانده می خواهم نظر خود را در مورد این بازی بنویسم.
داشتم به موجودی بازیکنان استقلال و پرسپولیس نگاهی خریدارانه تر از قبل می انداختم و هر چقدر سعی کردن به خودم به قبولونم که این دیدار با دیدارهای دیگه متفاوت هست و جایگاه تیمها در جدول رده بندی و ......نمی تواند در این بازی تاثیر گذار باشه،این بار نتوانستم!وقتی نکونام هافبک وسط تیم را در ترکیب می بینم،وقتی مجتبی جباری بازیکنی که اندازه فرهاد مجیدی در دربی گل زده و دو برابر فرهاد مجیدی پاس گل داده،اما نصف محبوبیت فرهاد را ندارد در وسط زمین آماده و قبراق می بینم(جباری در هیچکدام از دربی های که در ترکیب تیم بوده باخت نداده است)وقتی سید مهدی رحمتی را در درون دروازه آماده و سرحال می بینم،وقتی به خسرو حیدری که در سه دربی متوالی قبلی در لیگ برتر بنا دلایل مختلف حضور نداشته اما این بار بعد از یک استراحت اجباری در بازی قبل از شهرآورد تهران فکر می کنم و کارهای ترکیبی وی را با زوجش علی حمودی که این بازیکن هم بنا بر تشخیص امیرخان در بازی با ملوان به استراحت پرداخت و از وی بازی گرفته نشد،نگاه می کنم!نمی توانم پیش بینی کنم و ادای آدم های محافظه کار و صد البته کارشناس را در بیاورم و بنویسم بازی مساوی خواهد شد!

نه نه ....استقلالی که امیر قلعه نویی دربی نباز و فرهاد مجیدی که خودش تاریخ دربی و جلو دار این رویداد مهم است بر روی نیمکت تیم می بینم،نمی توانم از برد تیمم اطمینان حاصل نکنم.در واقع اگر به این بازیکنان و به همراه آرش آقای گل،پژمان و امیر حسین سیم خاردار،فرزاد حاتمی چغر ،حسن اشجاری نچسب و بد قلق ایمان نیاورم(از نوع موسوی اش!)در واقع کفران نعمت کرده ام.
این دربی را بر خلاف پیش بینی های همیشه درستم مساوی نمی بینم!به دلم افتاده یا بد جوری قرمزها را می بریم و یا نا عادلانه قربانی زیاد خواهی آنها میشویم!    
یک نتیجه و یک افسوس:اگر دربی 74 را که تا دقیقه 80 دو بر صفر جلو بودیم را برنده از بازی خارج میشدیم و اگر نتیجه دربی رفت همینی بود که اتفاق افتاد،آنوقت این دربی 76 در 6 بهمن می توانست ششمین بردمان در فاصله 1.5 بود و قرمزها را شش تایی کرده بودیم و باعث میشدیم دیگر دست از این 6 تای 52 بردارند!هرچند که قرمز جماعت به دلیل نداشتن افتخارات درست و درمان فعلا ولکن این نتیجه بی سند خود نیستند!

زمان نوجوانی درست چند روز مانده به دربی به همراه دوستان و بچه محلهایمان  بازار کری خوانی را راه می انداختیم و آنقدر با هم بحث می کردیم که بعضی مواقع کار بالا می گرفت و حتی کار به دعوا و بزن بزن می رسید._البته ما بچه های دهه شصتی همینطور که به این راحتی بهم می پریدیم ،خیلی زود و بدون گرفتن کینه از همدیگر و بدون داشتن بهانه ای دوباره با هم آشتی می کردیم!(اصلا یادآوری خاطرات همین قهر و آشتی ها،صلح و جنگهایمان است که نسل سوخته دهه 60 توانسته تا این لحظه دوام بیاره و رفاقتهایشان هم ماندگار بماند).

مع الوصف خواستم بگوییم آنزمان مخصوصا در دوره دبیرستان دیدارهای بود که اگر استقلال  در دربی بازنده بود حتی یکروز،دو روزی به مدرسه نمی رفتیم_البته من اصلا این کار را نمی کردم و چون اطلاعات ورزشی ام به همراه فوتبالم خوب بود و می توانستم بهانه های جور واجور برای کری خوانی قرمزها درست کنم برای امید گرفتن دیگر استقلالی ها صبح زود به مدرسه می رفتم و با این کارم خیلی از استقلالی ها را خوشحال می کردم!در زمان بردها هم که نیاز به تعریف کردن ندارد....!
خلاصه  حالا که یکم جا افتاده تر شدیم سعی می کنم از خواندن  کری و کل کل کردن های بیهوده پرهیز کنیم

به شخصه فکر ميکنم اگر اتفاق خاصي پيش نياد در دربي پيش رو ساموئل بازيکن خارجي و با کيفيت استقلال مي تواند برگ برنده استقلال و امير قلعه نويي باشد. در بازي رفت همه ما يادمان هست که قلعه نويي بعضی بازيکنان خود را از جمله مجتبي جباري،خسرو حيدري،ميلاد ميداوودي،کيانوش رحمتي و ...را به دليل مصدوميت در اختيار نداشت و بازيکناني چون جواد نکونام ، توزي،بيک زاده و ...نيز هنوز در ترکيب تيمش جا نيفتاده بودند.براي همين در انتهاي بازي اميرخان را به استفاده از سيستم دفاعي و ترکيبي که براي نباختن به زمين رفته بود،متهم کردند!
اما در بازي برگشت امير دست و بالش روي نيمکت بسيار باز است و مي تواند با ترکيب و تاکتيکهاي متفاوتي در اين ديدار پاي بگذارد و در طول جريان بازي تکتيکهاي خود را بنا بر وضعيت و جريان بازي عوض کند.لذا ساموئل از آن دسته بازيکنانيست که در سيستمهاي مختلف و پستهاي زيادي مي تواند عصاي دست امير قلعه نويي باشد.
به نظر بنده دربي برگشت را مي توان يک روز به يادماندني براي ساموئل پيش بيني کرد.